Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

15/6/15

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…ΕΦΥΓΕΣ(21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010)-5 ΧΡΟΝΙΑ

 Φιλότιμoς, αισιόδοξος, πάντα χαμογελαστός.. ΤΙΜΙΟΣ,ΑΛΗΘΙΝΟΣ δε χάλαγες χατήρι σε κανένα!... Ήσουν ένας καλός Ανθρωπος! Αυτό που λέμε "ψυχούλα"!ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΥΜΗΘΩ;;ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ;;;ΤΑ ΚΡΑΤΩ ΣΑΝ ΦΥΛΑΧΤΟ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ  ΜΟΥ…ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΜΑΣ,ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕΝΑ.
Η«παλιαρρωστια» ΣΕ ΧΤΥΠΗΣΕ, η μοίρα σου έπαιξε ύπουλο παιχνίδι και ο Θεός έκατσε με τα χέρια σταυρωμένα!
…………………………………………………………………………………………………………………………….
Είχα συμφωνήσει να είμαι δυνατή μπροστά σου, όσο κι αν σε έβλεπα να λιώνεις σαν το κερί… με προετοιμασαν…   
Σου χάιδευα μόνο το χέρι καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες να μην ξεσπάσω μπροστά σου! Μου ερχόταν συνέχεια η ερώτηση: ΓΙΑΤΙ?  ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ? Όμως ΌΧΙ! Έπρεπε να φανώ δυνατή! Έπρεπε να σε εμψυχώσω με όλη μου τη δύναμη και ας μην άλλαζε το αποτέλεσμα! Η νόσος ήδη ακολουθούσε την τελική της πορεία όμως θέλαμε όλοι να μας αισθάνεσαι δίπλα σου! 
Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΣ,ΑΛΛΑ ΠΕΡΝΑΕΙ,Η,ΚΑΤΑΛΑΓΙΑΖΕΙ, ΤΕΛΙΚΑ.ΤΑ ΔΕΚΡΥΑ ΣΤΕΡΕΥΟΥΝ,ΜΑ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΘΥΜΗΣΗ ΣΟΥ,ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΩΚΕΑΝΟΣ,ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ <<ΚΑΛΥΨΟΥΝ>> ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.....ΝΑ ΤΟΝ ΠΝΙΞΟΥΝ....ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ, Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ, ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ......ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ,ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΓΙΑΣΟΥΝ,ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ,ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ......ΑΒΑΣΤΑΧΤΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ.
Δε σε ξεχάσαμε και δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα ζεις για πάντα γιατί θα ζεις μέσα μας. Θα ζεις για πάντα γιατί όλοι θα θυμούνται το καλό που έκανες σε όποιον το είχε ανάγκη. Προσπαθούσες πάντα να κάνεις περισσότερα από όσα μπορούσες.
Ζεις γιατί υπάρχεις στις καρδιές μας. Και θα μείνεις για πάντα εκεί. ΧΑΖΟΦΙΛΟΤΙΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΤΙΚΟΣ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΛΛΟ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ  ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ,ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ…
Δε σου άρεσε η μοναξιά. Ήθελες πάντα να έχεις ανθρώπους γύρω σου. Ανθρώπους που αγαπούσες και σε αγαπούσαν. ΠΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΜΗΝ Σ΄ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ;;;
Δε σε πτόησαν οι δυσκολίες της ζωής. Ήθελες να φτάσεις ψηλά και τα κατάφερες. Μόνος σου, χωρίς βοήθεια.
Έφυγες περήφανα όπως έζησες. Χωρίς να μας κουράσεις, χωρίς να μας δώσεις την ευκαιρία να κάνουμε κάτι κι εμείς για σένα, όπως εσύ μας φρόντισες τόσα χρόνια. Έτσι ήθελες να φύγεις. Με το κεφάλι ψηλά, όπως έζησες τη σύντομη ζωή σου. Ήταν νωρίς… Είχες πολλά χρόνια ακόμη μπροστά σου. Να ζήσεις για να προσφέρεις στην οικογένειά σου και στην κοινωνία.
Να ζήσεις για να απολαύσεις ότι μέχρι τότε έφτιαξες με δυσκολία και κόπο. Δε σου χαρίστηκε τίποτε!
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ,ΟΤΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΟΙ 2 ΜΑΣ,ΕΣΥ ΚΑΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΙΒΩ ΤΑ  ΠΡΗΣΜΕΝΑ  ΣΟΥ  ΠΟΔΙΑ,  ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ  ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΕ ΓΛΙΤΩΣΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ..ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΕΣ.ΤΟΝ ΦΙΛΗΣΕΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΗΞΕΡΕΣ,ΤΟ ¨ΝΙΩΘΕΣ¨…
ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ:<< ΕΓΩ ΘΑ ΦΥΓΩ… ΑΛΛΑ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΘΥΜΑΣΤΕ  ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΛΥΠΑΣΤΕ …ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ…ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΥΕΣΤΕ. >>
ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΠΑΠΠΟΥ,ΤΑ ΡΙΣΤΑΝΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΥΔΟΠΟΥΛΑ ΣΟΥ.
Έφυγες σαν αετός, λεβέντης  όπως το τσάμικο που σου άρεσε να χορεύεις.
Έφυγες ήρεμα χωρίς να το καταλάβεις.
Ύπουλα σε χτύπησε ο Χάρος γιατί δε θα έπεφτες χωρίς μάχη. Δε θα άφηνες την οικογένειά σου χωρίς να παλέψεις. Μας αγαπούσες όλους....
Δεν έφυγες όμως ποτέ από κοντά μας. Σε νιώθουμε δίπλα μας κάθε στιγμή. Έχουμε την αίσθηση ότι από εκεί ψηλά στον ουρανό μας κοιτάζεις, μας βλέπεις, και μας φροντίζειςΜας δίνεις δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε το έργο σου. 
Δώσε μας τη δύναμη και την ελπίδα να συνεχίσουμε.
Μη σταματάς να μας φροντίζεις, όπως πάντα έκανες.
Κάποια στιγμή θα βρεθούμε πάλι όλοι μαζί και τότε θα είναι σαν να μη χωρίσαμε ποτέ.
                                                     Σε αγαπάμε!


Υ.Γ.Υπάρχουν τόσες στιγμές που σε σκέφτομαι στα δύσκολα και αντλώ δυνάμεις! Σα να είσαι δίπλα μου σου λέω... Δεν ξέρω... μπορεί και να είσαι! Και υπάρχουν και οι άλλες στιγμές... οι άσχημές μου... οι μελαγχολικές... οι γεμάτες απαισιοδοξία και απογοήτευση... εκείνες που σκέφτομαι πως ο Θεός ήταν άδικος απέναντί σου... εκείνες που κοιτώ αγωνιωδώς τον ουρανό και Τον ρωτάω για ακόμα μια φορά...

                                                               ΓΙΑΤΙ?
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ..ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ…¨ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΕ Ο ΘΕΟΣ…ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ…ΔΕΝ ΠΟΝΑΩ ΠΙΑ… ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ ΠΙΑ ΕΔΩ ΠΑΝΩ¨…

                                                     ΟΙ ΚΑΤΩ ΟΜΩΣ;;