Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

28/10/22

εσύ είσαι .....μια από αυτές!!!

 Οι δοτικοί άνθρωποι δεν είναι υπερβολικοί,

μα ούτε και ψεύτικοι,

απλά έχουν μάθει να δίνουν, από το πρώτο

λεπτό που μπαίνεις στην ζωή τους.

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί δεν τους νοιάζει να πάρουν κάτι από

εσένα ,απλά να δώσουν...μια λέξη..μια ευχή,

κάτι απλό..κι ας μην σε ξέρουν

Απλά θέλουν να τους μάθεις εσύ,πριν ακόμα

τους δεις. Πριν ακόμα τους δώσεις.

Συνήθως,μένουν μόνοι,κατά επιλογήν....

μα και γιατί δεν τους επιλέγουν,λόγω της

δοτικότητάς τους.

Είναι ένα παιχνίδι με νικητή και χαμένο,

πριν καν ξεκινήσει.

Όταν σε τρομάξει,ένας δοτικός άνθρωπος,

μην φεύγεις,μείνε,έχεις κερδίσει έναν

άνθρωπο πολύ σπάνιο και αληθινό.

Έχει μάθει να ζει χωρίς ανταλλάγματα.

Έχει μάθει να ζει χωρίς ψέματα.

Δεν εξαρτιέται από εσένα, παρά μόνον από

τις επιλογές του.

Κι εσύ είσαι .....μια από αυτές!!!

Με τα ματια της ψυχης

27/10/22

ΤΟ ΠΡΩΤΟ Μ ΠΟΙΗΜΑ


 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ...

 Εύχομαι στην μεγάλη κ μικρή αδυναμία μου..να ζήσεις να ζήσεις και χρόνια πολλά...με άσπρα μαλλιά..παντού να σκορπίζεις της νιότης-γνώσης το φως με υγεία,-πνευματική, ψυχική σωματική- ευλογία, γενναιοδωρία, καλοσύνη, ευπρέπεια, να έχει το θάρρος της  γνώμης του ειλικρινής   να  είσαι σωστός άνδρας ,φιλεύσπλαχνος με σεβασμό στο γυναικείο φύλο  ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΡΩΠΟ, στο περιβάλλον, στα ζώα ,σε κάθε πλάσμα του πλανήτη μας..με χρηστά ήθη κι έθιμα.. Να είσαι ένας ευτυχισμένος άντρας μέσα στην απλότητα του κι όπως 

λέει ΚΙ ο Κιπλινγκ... Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη

κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό, αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία,

κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,

αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει,

στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,

αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά

αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,

αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα,

κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,

αν μπορέσεις τ’ όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου,

κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,

αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη,

αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,

αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις,

αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,

αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί,

αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,

αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις

όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις.

Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία

και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,

αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία

και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.

Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν

αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν

αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά,

αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…

Έ! Παιδί μου τότε…

Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου…

Θα ’σαι άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!

#Happy birthday darlings14/10#Nick -15/10#Choco



20/10/22

5 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ

 Για την γιαγια μου..που μου διδαξε πολλα,χωρις να εχει παει σχολειο ,εμεινε νωρις ορφανη απο μανα..ηταν βραχος συζυγος μανα,γιαγια με μια πεθερα μαζι..καλη-ευτυχως...για την πυγμη της το σθενος της,την δυναμη της σε ολα τα δεινα..μονο ο θανατος του παππου μ την λυγισε..

 H γιαγιά ΠΟΥ το μητρικό ένστικτο υπερισχύει και η φράση «του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου» εφαρμόζεται κι αποδεικνύεται καθημερινώς.
Πώς θα ήταν άραγε, ο κόσμος χωρίς τις γιαγιάδες μας; Ποιος θα μας φώναζε, να φάμε μέχρι και την τελευταία μπουκιά από το πιάτο μας καθώς, όπως εκείνη λέει, είναι η δύναμή μας; Ποιος θα μας μάθαινε, να μην τα παρατάμε ποτέ και πάντα να επιμένουμε; Να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε;
Είναι εκείνες που μας υπενθυμίζουν, όταν πάνω στην φούρια μας να φύγουμε βιαστικά από το σπίτι, να πάρουμε ζακέτα μαζί. Κάνουν απίστευτα φαγητά, τόσο που ακόμη και ο καλύτερος σεφ του κόσμου δεν μπορεί να τα κάνει ίδια.
Κι αργότερα, όταν πάμε να μαγειρέψουμε, την παίρνουμε τηλέφωνο και τη ρωτάμε τη συνταγή για εκείνη την φοβερή πίτα που τρελαινόμαστε και ποτέ δεν είχαμε μπει στην διαδικασία να μάθουμε πώς γίνεται. Ποια θα μας έφτιαχνε γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες;
ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΊΜΗ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΝΑ ΣΚΙΖΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΕΝΟΣ ΧΑΜΟΥ.ΜΙΑΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ...
5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ,ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ,ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΜΝΗΜΑ,ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΙ ΑΠΕΙΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ,ΜΙΑ ΨΥΧΟΥΛΑ,ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΦΡΟΝΤΙΣΕΣ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ...ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΑ,ΑΠΟΛΥΤΗ!