Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

20/10/22

5 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ

 Για την γιαγια μου..που μου διδαξε πολλα,χωρις να εχει παει σχολειο ,εμεινε νωρις ορφανη απο μανα..ηταν βραχος συζυγος μανα,γιαγια με μια πεθερα μαζι..καλη-ευτυχως...για την πυγμη της το σθενος της,την δυναμη της σε ολα τα δεινα..μονο ο θανατος του παππου μ την λυγισε..

 H γιαγιά ΠΟΥ το μητρικό ένστικτο υπερισχύει και η φράση «του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου» εφαρμόζεται κι αποδεικνύεται καθημερινώς.
Πώς θα ήταν άραγε, ο κόσμος χωρίς τις γιαγιάδες μας; Ποιος θα μας φώναζε, να φάμε μέχρι και την τελευταία μπουκιά από το πιάτο μας καθώς, όπως εκείνη λέει, είναι η δύναμή μας; Ποιος θα μας μάθαινε, να μην τα παρατάμε ποτέ και πάντα να επιμένουμε; Να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε;
Είναι εκείνες που μας υπενθυμίζουν, όταν πάνω στην φούρια μας να φύγουμε βιαστικά από το σπίτι, να πάρουμε ζακέτα μαζί. Κάνουν απίστευτα φαγητά, τόσο που ακόμη και ο καλύτερος σεφ του κόσμου δεν μπορεί να τα κάνει ίδια.
Κι αργότερα, όταν πάμε να μαγειρέψουμε, την παίρνουμε τηλέφωνο και τη ρωτάμε τη συνταγή για εκείνη την φοβερή πίτα που τρελαινόμαστε και ποτέ δεν είχαμε μπει στην διαδικασία να μάθουμε πώς γίνεται. Ποια θα μας έφτιαχνε γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες;
ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΊΜΗ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΝΑ ΣΚΙΖΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΕΝΟΣ ΧΑΜΟΥ.ΜΙΑΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ...
5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ,ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ,ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΜΝΗΜΑ,ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΙ ΑΠΕΙΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ,ΜΙΑ ΨΥΧΟΥΛΑ,ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΦΡΟΝΤΙΣΕΣ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ...ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΑ,ΑΠΟΛΥΤΗ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: