ΕΦΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ…

ΕΦΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ…

ΕΦΤΑ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΑ ΧΡΟΝΙΑ…

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΡΟΥΣΑ…

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ…ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΣΕ ΧΑΝΩ ΞΑΝΑ…ΑΛΛΑ ΘΑ  ΕΙΜΑΙ…

ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΜΗΝ  ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ,ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ,ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ,ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ΚΙ ΘΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΟΣΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ…

ΙΣΩΣ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ…

ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΩ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΚΑΦΕ ΚΑΤΣΙΚΑΚΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΩ,ΑΦΟΥ ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΥΝΗΓΟΥΣΑ…ΙΣΩΣ  ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΚΕΙ…

ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ…ΕΣΥ ΜΟΥ ΠΗΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ <<ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ>>…ΣΕ ΣΕΝΑ ΟΦΕΙΛΩ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΓΕΝΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ,ΤΟ ΠΛΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΟΥ,ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΗ…ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ…

ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΤΟΝ ΠΡΟΩΡΟ ΧΑΜΟ ΣΟΥ…

ΕΒΛΕΠΑ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΜΑΥΡΟΝΤΥΜΕΝΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΧΗΡΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ,ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΜΑΣ!

ΝΑ ΣΕ ΝΕΚΡΟΦΙΛΗΣΩ,ΣΚΕΦΤΗΚΑ Η ΚΑΚΟΥΡΓΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ…ΔΑΓΚΩΣΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ…ΤΙ @@@ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΛΓΑ????ΦΙΛΩΝΤΑΣ ΣΕ …ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΛΑ!

ΠΟΝΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΡΤΥΡΟΥΣΕΣ!ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ…ΓΙΑ ΓΙΑΤΡΟ ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ!ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ Η ΓΙΑΓΙΑ!

ΔΕΝ ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΟΜΩΣ!ΤΗΣ ΕΛΕΓΕΣ  ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ –ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ ΤΑ ΙΣΧΑΙΜΙΚΑ,ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΕΓΩ…ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΞΥΠΗΣΟΥΣΑ ΘΕΕ ΜΟΥ!

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2009…ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ…ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ!Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΡΧΙΣΕ…

ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑΜΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΧΕΙΣ…ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ ΟΜΩΣ…ΑΠΛΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΠΟΝΑΩ ΛΙΓΟ…

ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΙ..ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ…

ΚΙ ΕΣΥ ΠΟΝΟΥΣΕΣ  ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

Η ΜΑΝΙΑ,Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ,ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ,ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ,ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥΟΣΟ ΕΒΓΑΖΕΣ ΚΑΤΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΣΕ ΜΕΝΑ…ΔΕΝ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΚΟΜΗ…

ΕΙΧΕΣ ΠΑΘΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΗΣΙΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ…

ΣΕ ΤΑΙΖΑ ΓΙΟΥΡΤΑΚΙ ΚΑΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ,ΜΕ ΠΡΗΣΜΕΝΑ ΤΑ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΣΟΥ…ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΣΕ ΠΑΛΙΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ,ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΕΣ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕΣ ΝΑ ΚΛΑΙΣ…ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗΝ ΔΕΙΣ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ,ΒΓΗΚΑ ΕΞΩ ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ!ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΑΝ…ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ…

ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΣΕ ΦΙΛΗΣΑ,ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ…ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ Κ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΙΔΑ ΖΩΝΤΑΝΟ…

ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΕ ΕΙΔΑ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΤΡΑΚΤΕΡ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙΣ ΜΙΑ ΑΝΗΦΟΡΑ…ΠΙΣΩ ΤΡΕΧΑΜΕ ΟΛΟΙ..ΝΑ ΣΕ ΦΤΑΣΟΥΜΕ…ΑΛΛΑ ΞΑΦΝΙΚΑ  ΑΓΡΙΑ ΣΚΥΛΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ …ΚΙ ΕΣΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΟΣ ΜΑΣ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ!

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ  ΣΤΙΣ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 ΜΠΚΑ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ 6 +…ΗΡΘΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ…  ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΤΩΡΑ…ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΥΕΣΑΙ ΟΛΟΓΟΥΛΙ Μ…

ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΚΛΑΙΩ,ΒΓΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ…ΕΒΑΛΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΜΕ ΒΟΥΒΟ ΚΛΑΜΜΑ,ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΡΕΧΟΥΝ…ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ,ΑΠΛΩΝΩ ΤΑ ΡΟΥΧΑ…ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΟΥΡΛΙΑΖΑΝ…

ΧΤΥΠΑ ΤΟ ΤΗΛ..ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΜΑ…ΟΛΓΑ ΔΩΣΜΟΥ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ,ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟ ΛΥΓΜΟ ΤΗΣ…

ΕΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ,ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΣΟ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ…

Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΟΛΑΣΗ…ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ ΝΙΚΟΛΟΥΣΙΟ ΜΟΥ!

We walked the narrow path, 

beneath the smoking skies.

Sometimes you can barely tell the difference 

between darkness and light.

Do you have faith 

in what we believe?

The truest test is when we cannot, 

when we cannot see.

I hear pounding feet in the, 

in the streets below, and the,

and the women crying and the, 

and the children know that there,

that there's something wrong, 

and it's hard to belive that love will prevail.

Oh it won't rain all the time.

The sky won't fall forever.

And though the night seems long,

your tears won't fall forever.

Oh, when I'm lonely, 

I lie awake at night 

and I wish you were here.

I miss you. 

Can you tell me 

is there something more to belive in?

Or is this all there is?

In the pounding feet, in the,

In the streets below, and the,

And the window breaks and,

And a woman falls, there's,

There's something wrong, it's,

It's so hard to belive that love will prevail.

Oh it won't rain all the time.

The sky won't fall forever.

And though the night seems long,

your tears won't fall, your tears won't fall, your tears won't fall

forever.

Last night I had a dream.

You came into my room, 

you took me into your arms.

Whispering and kissing me, 

and telling me to still belive.

But then the emptiness of a burning sea against which we see

our darkest of sadness.

Until I felt safe and warm.

I fell asleep in your arms. 

When I awoke I cried again for you were gone.

Oh, can you hear me?

It won't rain all the time.

The sky won't fall forever.

And though the night seems long,

your tears won't fall forever.

It won't rain all the time

The sky won't fall forever.

And though the night seems long,

your tears won't fall, your tears won't fall, 

your tears won't fall

forever.

ο χρονος ειναι ο καλυτερος ''γιατρος''.... 

αλλους τους γιατρευει αμεσως και αλλους οχι....

εχει να κανει κυριως με το εγω μας.... ποσα δωσαμε, ποσα χασαμε και ποσο θυμωμενοι ειμαστε με τους εαυτους μας που πιστεψαμε και ''στηριχτηκαμε'' σε λαθος ανθρωπο...

αργα ή γρηγορα, οσο ο χρονος κυλαει, θα ανακτουμε σιγα σιγα την ψυχικη μας ηρεμια, οι αναρχες σκεψεις στο μυαλο μας θα μπαινουν σε μια σειρα, θα ξερουμε τι θελουμε μεχρι που χωρις να το καταλαβουμε θα εχουμε συγχωρησει τον εαυτο μας που ηταν τοσο αφελης... θα το καταλαβουμε οταν ερθει η μερα που θα χαμογελασουμε και θα κανουμε ονειρα ξανα... εκεινη την μερα θα εχει ερθει στην ζωη μας ενας ανθρωπος που ουτε καν ξεραμε οτι υπαρχει ή υπηρχε και δεν τον ειχαμε καν προσεξει... οταν θα ερθει λοιπον εχοντας εμεις μαθει απο τα λαθη του παρελθοντος καλο ειναι να του εχουμε την πορτα κλειστη, γιατι οχι και κλειδωμενη... αν πραγματικα θελει να ''μπει'', θα βρει τον σωστο τροπο να μας πεισει να την ανοιξουμε και να τον αφησουμε να μπει... όχι για να τον παιδεψουμε αλλα 

γιατι η ζωη μας δεν είναι ξεφραγο αμπελι που οποιος θελει μπανει, την αναστατωνει παιζοντας και μετα φευγει…