ΕΓΩ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ,ΟΡΦΑΝΗ ΑΠΟ ΜΑΝΑ,ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ,ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ Ο ΔΙΔΥΜΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ..ΚΡΥΦΟΚΟΙΤΟΥΣΑ στον μικρό ορθογώνιο πίνακα ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ,οσα δεν ειχε προλαβει να σβησει ο αδερφος μου,ΟΣΟ ΑΠΟΚΑΜΜΕΝΗ ΚΙ ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΖΩΑ.
ΜΕΓΑΛΩΣΑ.ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ,ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΙ ΑΠΕΚΤΗΣΑ 4 ΕΓΓΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ,ΜΕ ΤΟ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟ ΠΙΑ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ,ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΜΟΥ.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΕΓΓΟΝΗ ΕΚΑΝΕ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ.ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΟΜΩΣ.ΕΚΕΙΝΗ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.
ΣΤΑ ΚΛΕΦΤΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΟ ΑΥΤΙ ΜΟΥ,ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΡΟΥΦΟΥΣΑ ΣΑΝ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ.
ΤΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ,ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ.
ΕΝΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ,ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ.ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΑΤΕ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΚΑΛΑ,ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΩ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ,ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΝ,ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΤΑ ΖΩΑ,ΤΑ ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΑΝΕ.
Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου,
όταν τριγύρω σου όλοι τα έχουνε χαμένα
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο τον εαυτό σου
Όταν ο κόσμος ΔΕΝ σε πιστεύει...
Κι αν μπορείς να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία
Αν με τα πλήθη να μιλάς
μπορείς και να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες να γυρνάς
δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακρύνεις.
Αν μήτε φίλοι, μήτ’ εχθροί
μπορούνε πια ποτέ να πειράξουν,
όλο τον κόσμο αν αγαπάς,
μα και ποτέ πάρα πολύ κανένα.
Κι αν του θυμού σου τις στιγμές που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου
μπορείς να αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκωντας γαλήνη
δική σου θα'ναι η Γη, μ΄όλα και μ΄ότι απάνω της κι αν έχει
Και κάτι ακόμα, πιο πολύ άνδρας αληθινός θα'σαι αγόρι μου....
(ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΡΙΠΛΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕ Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΗΣ,ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΘΥΜΟΤΑΝ).ΤΑ ΥΠΟΓΟΡΕΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ,ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ,ΟΜΩΣ ΜΕ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΜΑΘΗΣΗ...)
ΚΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΛΟΥΔΑ
ΜΕΓΑΛΩΣΑ.ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ,ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΙ ΑΠΕΚΤΗΣΑ 4 ΕΓΓΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ,ΜΕ ΤΟ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟ ΠΙΑ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ,ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΜΟΥ.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΕΓΓΟΝΗ ΕΚΑΝΕ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ.ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΟΜΩΣ.ΕΚΕΙΝΗ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.
ΣΤΑ ΚΛΕΦΤΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΟ ΑΥΤΙ ΜΟΥ,ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΡΟΥΦΟΥΣΑ ΣΑΝ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ.
ΤΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ,ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ.
ΕΝΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ,ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ.ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΑΤΕ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΚΑΛΑ,ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΩ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ,ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΝ,ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΤΑ ΖΩΑ,ΤΑ ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΑΝΕ.
Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου,
όταν τριγύρω σου όλοι τα έχουνε χαμένα
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο τον εαυτό σου
Όταν ο κόσμος ΔΕΝ σε πιστεύει...
Κι αν μπορείς να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία
Αν με τα πλήθη να μιλάς
μπορείς και να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες να γυρνάς
δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακρύνεις.
Αν μήτε φίλοι, μήτ’ εχθροί
μπορούνε πια ποτέ να πειράξουν,
όλο τον κόσμο αν αγαπάς,
μα και ποτέ πάρα πολύ κανένα.
Κι αν του θυμού σου τις στιγμές που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου
μπορείς να αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκωντας γαλήνη
δική σου θα'ναι η Γη, μ΄όλα και μ΄ότι απάνω της κι αν έχει
Και κάτι ακόμα, πιο πολύ άνδρας αληθινός θα'σαι αγόρι μου....
(ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΡΙΠΛΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕ Η ΕΓΓΟΝΗ ΤΗΣ,ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΘΥΜΟΤΑΝ).ΤΑ ΥΠΟΓΟΡΕΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ,ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ,ΟΜΩΣ ΜΕ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΜΑΘΗΣΗ...)
ΚΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΛΟΥΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου